Niniejszy wpis zostanie poświęcony kwestii alimentów należnych na małoletnie dziecko.
Wysokość świadczenia alimentacyjnego zależy od dwóch przesłanek:
1. Usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, w tym przypadku – dziecka,
2. Możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.).
Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego
Wbrew krążącym teoriom, nie ma ustalonej odgórnie kwoty alimentów, którą można przypisać do dziecka w określonym wieku. Sytuacja każdego dziecka jest inna, dlatego też potrzeby dzieci w tym samym wieku mogą być różne. Zależą one wszak od wielu czynników, chociażby związanych ze stanem zdrowia uprawnionego i wynikających z tego potrzeb.
W każdej sprawie Sąd jest zobligowany do zbadania jakie są usprawiedliwione potrzeby danego dziecka. Mowa tu o potrzebach, które pozwalają funkcjonować dziecku w sposób adekwatny do jego wieku i rozwoju.
Mówiąc o usprawiedliwionych potrzebach wskazać należy na wydatki związane z kupnem wyżywienia, ubrań i obuwia, środków czystości, kosmetyków, witamin, ale również te związane z uiszczeniem opłat za przedszkole/szkołę czy zajęcia dodatkowe, wyjazd wakacyjny, zabawki czy rozrywkę. Wskazane wyżej potrzeby można określić mianem standardowych dla dziecka w wieku szkolnym. Nie rzadko zalicza się do nich również zakup lekarstw związanych z typowymi dla dzieci infekcjami czy też wizytami u specjalistów. Ich koszty również stanowią usprawiedliwione potrzeby małoletniego.
Warto jednak pamiętać, że jeśli dziecko choruje w sposób wymagający pozostawania przez nie pod stałą opieką lekarzy specjalistów, zakupu medykamentów czy też wykonywania rożnego rodzaju badań – koszty powyższego stanowią usprawiedliwione potrzeby małoletniego i jako takie mają wpływ na wysokość świadczenia alimentacyjnego.
Praktyka: W postępowaniach o alimenty należy złożyć do sądu dokumenty, które będą potwierdzały nasze twierdzenia co do wydatków ponoszonych na dziecko. Tytułem przykładu – nie musisz udowadniać faktu dokonywania zakupu wyżywienia dla dziecka, o ile nie pozostaje ono na specjalistycznej diecie. Jeśli natomiast dziecko, np. w związku ze stwierdzoną chorobą, wymaga specjalistycznej diety i według Ciebie, wiąże się ona z dodatkowymi wydatkami, fakt ten musisz udowodnić – najlepiej fakturami Vat, które będą w sposób bezsporny wskazywały na wysokość ponoszonych kosztów na wyżywienie – które przekraczają kwotę na wyżywienie w przypadku dziecka nie pozostającego na specjalistycznej diecie. Powyższe wynika z tego, że o ile jest bezspornym, że Twoje dziecko jada posiłki i nie musisz dowodzić standardowych kosztów z tym związanych bo niejako oczywiste jest, że je ponosisz, o tyle każde dodatkowe koszty, takie które wykraczają poza standardowy koszt wyżywienia, musisz udowodnić (chyba, że osoba zobowiązana do płacenia alimentów nie będzie tych dodatkowych kosztów kwestionowała – co jest jednak bardzo wątpliwe, skoro sprawa znajdzie się w sądzie).
Podobnie wygląda konieczność udowodnienia kosztów związanych z wszelkimi dodatkowymi wydatkami – korepetycje, zajęcia dodatkowe, wyjazd na kolonie, zakup leków, koszt wizyt u lekarzy czy też wydatki związane z rozrywką/kulturą, zakupem ubrań i obuwie itd. Bardzo ważne jest to aby wszelkie tego rodzaju wydatki potwierdzały dokumenty w postaci umów lub faktur VAT. Podkreślić raz jeszcze należy – nie mogą to być PARAGONY FISKALNE. Dlaczego? Dlatego, ze nie wynika z nich KTO jest nabywcą widniejącej na niej usługi/ zakupionego przedmiotu. Sądy nie uwzględniają wydatków których ponoszenie dokumentują wyłącznie paragony fiskalne i jako takie, co do zasady, są kwestionowane przez osobę zobowiązaną do alimentów. Co więcej, fakt ponoszenia określonych wydatków może zostać potwierdzony również dowodem z zeznań świadków.
Możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego
Możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego są określane według dochodów, które osoba zobowiązana do uiszczania alimentów – przy uwzględnieniu jej wykształcenia, doświadczenia, pozycji zawodowej i umiejętności – mogłaby osiągać w aktualnie panujących warunkach gospodarczych. Mówiąc inaczej, możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej odpowiadają wynagrodzeniu osoby o podobnym wykształceniu i doświadczeniu zawodowym. Chodzi zatem o ustalenie możliwości zarobkowych osoby zobowiązanej przy przyjęciu, że dokłada ona wszelkich starań aby osiągane przez nią wynagrodzenie w pełni odpowiadało jej kwalifikacjom i doświadczeniu.
Nie bez znaczenia jest również sytuacja majątkowa zobowiązanego. Wszak to czy osoba ta ma inny majątek np. mieszkanie, które jest jego własnością i stanowi przedmiot najmu, przynosząc tym samym określony dochód, ma znaczenie dla wysokości alimentów.
Należy pamiętać jednak, że każdy proces o alimenty jest inny, a powyższy post sygnalizuje wyłącznie jego najważniejsze aspekty. Każda tego rodzaju sprawa wymaga bowiem skrupulatnego zapoznania się zarówno z potrzebami uprawnionego dziecka, jak również z sytuacją majątkową i zarobkową wszystkich osób zobowiązanych do jego utrzymania i wychowania.