Przepis art. 1008 Kodeksu Cywilnego przewiduje instytucję wydziedziczenia.
Wydziedziczenie polega na tym, że spadkodawca – w razie ziszczenia się określonych przesłanek (przyczyn wydziedziczenia) – może w testamencie pozbawić zstępnych, małżonka i rodziców zachowku.
Spadkodawca podejmując decyzję o wydziedziczeniu osoby uprawnionej do zachowku, musi wskazać w nim przyczynę wydziedziczenia, jednakże będzie ono skuteczne tylko wtedy, gdy wskazana zostanie co najmniej jedna z przyczyn wymienionych w powołanym powyżej przepisie.
Do przyczyn tych ustawodawca zaliczył sytuację, gdy uprawniony do zachowku:
1) wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;
2) dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci;
3) uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych.